naar rechts kijkend
naar links kijkend
Heerlijk een paar weken vakantie en dus ruim de tijd om te surfen. Ted.com is mijn nieuwe favoriete site. Net een boeiend verhaal gezien in 5 minuten van Johnny Lee die voor een paar tientjes een digitaal white board creëert. Dat soort uitvindingen kunnen groot impact hebben. Net als een verhaal dat ik vorige week hoorde over een wetenschapper die voor een zeer lage prijs (een paar dollar) een heel effectief solar panel had ontwikkeld. Het zou de redding van de CO2-crisis kunnen zijn.
Er staat ook een mooie lezing van Amy Tan over de oorsprong van creativiteit.
Katja Staartjes en haar team beklimmen op dit moment de Manaslu in de Himalaya. De voortgang is van dag tot dag te volgen op de website van het team.
Vorig jaar maart schreef ik al over de leergang “Natuurlijk veranderen” die ik volgde bij Dieuwke Begemann. Vrijdag is haar boek verschenen bij uitgeverij Van Gorcum.
Cijfertovenaar van gapminder.org.
Boeiende presentatie voor hen die van onderzoeksgegevens, statistiek en visualisatie houden.
Nieuwe presentatie van Al Gore van maart 2008.
“We have to change our level of consciousness.”
Vandaag ben ik naar een lezing geweest van Paul Ray en Jim Garrison van de Wisdom University (USA). Ze vertelden een boeiend verhaal dat – zoals gebruikelijk – begon met het schetsen van het requiumscenario voor de wereld (zie eerder bericht over Presence) om de urgentie van hun boodschap kracht bij te zetten. Daarna volgde een interessant betoog over een uitgebreid onderzoek naar verschuiving van waarden in samenlevingen. Paul Ray komt deze zomer met een rapport waaruit zal blijken dat een groot deel van de bevolking van de industrialiseerde landen toe is aan een drastisch andere aanpak van onze problemen. In Europa zouden al 90 miljoen mensen tot die groep behoren, maar ze weten elkaar nog niet te vinden. Ray en Garrison noemen deze groep de “cultureel creatieven“; mensen die goed op de hoogte zijn, geëmancipeerd en geëngageerd zijn. Mensen die hun innerlijke wereld in overeenstemming willen brengen met de uiterlijke wereld. Een groep die nu nog in de veronderstelling leeft deel uit te maken van een minderheid, maar in wezen deel uitmaakt van een grote beweging die tot een indrukwekkende verschuiving in de wereld in staat is. Ze vergelijken het huidige tijdsgewricht met de Renaissance. Stof tot nadenken. En vooral daarbij de vraag of en hoe ikzelf daarin een rol kan hebben.
Jaworski beschrijft in dit autobiografische boek uit 1998 de ontdekkingstocht naar zijn richting en focus. De ondertitel van het boek luidt: De innerlijke weg naar leiderschap. Het boek was me al lange tijd geleden aangeraden, maar soms moeten zaken even sudderen tot het juiste moment. Het boek is een boeiende aaneenschakeling van ontmoetingen en ervaringen die Jaworski steeds verder helpen om te doen wat hij met hart en ziel wil doen.
Mooi aan dit boek is de aansporing om je echt open te stellen en te zien wat er op je pad komt. Zo’n houding helpt de krachten en wijsheid aan te spreken die iedereen in zich heeft. Ik probeer het in de praktijk te brengen door meer open te staan en bewuster waar te nemen en ik merk dat het me helpt minder snel mijn oordeel klaar te hebben (mega valkuil van me …).
Wat ook inspirerend is, is te lezen wat de impact van zo’n houding is. Het leidt namelijk tot een enorm gevoel van vrijheid en dat ervaar ik ook letterlijk. Het openstaan kost geen energie maar geeft energie, alsof de wereld door me heen stroomt. Het is een haast duizelingwekkende gewaarwording, waarvan ik hoop dat ik het kan vasthouden.
Het boek is overigens zeer toegankelijk geschreven en heeft duidelijk verband met het andere boek van Jaworski – Presence – dat ik onlangs las.
