Een nieuw boek van Paulien Assink en de ondertitel luidt “De kunst en praktijk van V/M leiderschap”. Assink schreef eerder het boek “Uit het harnas!” dat ik als een spoorboek voor mijn ontwikkeling gebruik. Dit tweede boek borduurt voort op de vier dimensies van leiderschap die ze onderscheidt: emotioneel, mentaal, fysiek en spiritueel leiderschap. En in iedere dimensie geeft ze aan wat de feminiene (intuïtie, hoger dienstbaarheid, compassie, co-creatie) en masculiene (moed, heldere visie, duurzaam ondernemen, calling) componenten ervan zijn. Ze constateert dat het iedereen ten goede zou komen om de masculiene aspecten meer in balans te brengen met de feminiene aspecten. Maar meer eigenlijk nog om deze aspecten in jezelf te herkennen en te ontwikkelen los van man- of vrouwzijn. In het boek komen daarnaast de schaduwkanten van ieder aspect aan de orde. Hoe slachtofferschap te ontgroeien en te leren leven vanuit compassie voor jezelf en de ander?
Al met al weer een prachtig en leerzaam boek en Assink slaagt er goed in het praktisch te maken. Geen lange theoretische betogen, maar korte heldere stukken tekst met praktische oefeningen en aanbevelingen. Het geeft mij weer een nieuwe inspiratiebron voor de verdere ontwikkeling van mijn leiderschap. En dan bedoel ik niet leiderschap in de zin van minister-president worden, maar in de zin van leiderschap in de kleine en grote dingen van het leven.
In het boek staan ook prachtige foto’s en gedichten van Esther van der Valk.
De afgelopen vier dagen heb ik de stilte en rust opgezocht in de bossen. Op mijn fiets (in de trein) ben ik erheen gegaan en daarna werd ik verzorgd met een bed en heerlijke maaltijden.
Iedere dag begon om 6.00 uur met een stiltemoment en lichaamsoefeningen en eindigde met een stiltemoment om 22.00 uur. Daartussen was er nauwelijks iets. Dat was onwennig. Ineens vanuit de maalstroom van gezin en werk, naar niets. Ik merkte dat ik in het begin vooral moeite had om steeds te kiezen. Na iedere activiteit moest ik weer bepalen wat ik ging doen. Ik probeerde zo goed mogelijk te luisteren naar mijn lichaam. Dat was weer even wennen, want in mijn leven zijn nog maar weinig keuzemomenten. Het ritme van mijn werk en ons gezin zit namelijk strak in elkaar.
Na een dag lukte dat weer beter en kon ik de ontspanning toelaten. En met de ontspanning kwam ruimte voor gedachten en gevoelens waaraan ik lange tijd niet was toegekomen. Dat was helend.
Deze vier dagen zijn goed voor mij geweest; ik voel me anders dan vorige week, veel relaxter en rustiger. Dat gevoel ga ik proberen vast te houden.
Hieronder een foto van mijn bureautje in mijn kamer in de bossen.
Vanmorgen zat ik om half acht frisgedoucht aan het ontbijt. Klaar om naar mijn werk te gaan? Nee, want het is mijn eerste dag dat ik niet naar mijn werk ga.
Klaar om de schilder welkom te heten? Klaar om wat door tijdschriften en kranten te bladeren? Ja, allebei. Maar waar ik dan zin in heb is creëren, iets schrijven, iets maken en daar heb ik alle tijd voor nu.
vanaf vandaag drieënhalve maand niks
niksen
niets
nop
niente
nada
da’s vast nog een hele kunst
Woensdag had ik het voorrecht aanwezig te zijn bij een lezing van en dialoog met de Amerikaan Joseph Jaworski. Alweer een tijdje geleden was is geraakt door het boek dat bij schreef: Synchroniciteit en het boek waar hij aan meeschreef: Presence. Het werd een bijzondere avond waaruit weer een belangrijk inzicht voor mij voortkwam, namelijk het belang van de plek van ontmoeting: ” Primacy of Place” . Daarmee ga ik nog wel eens slordig om, terwijl het voor het voeren van een echte dialoog wezenlijk is. Verder was er ook veel bekends die avond, omdat ik de boeken had verslonden en geen zin ongelezen was gebleven.
Het afgelopen half jaar ben ik in de weer geweest met de ontdekking van authentiek leiderschap. Grote woorden voor een zoektocht naar de kern van mijn zijn, het opruimen van rommel en het accepteren van onvolkomenheden. Boeiende reis met fantastische reisgenoten.
Het lastigst was te erkennen dat ik niet goed voor mijn lijf zorg, terwijl dat mijn belangrijkste instrument is. Door de adrenaline voel ik soms bijna niet hoe moe mijn lichaam is van 17 jaar hard werken en doorgaan.
Maar nu maak ik een diepe buiging voor mijn lijf dat me jarenlang trouw is geweest en trakteer het op een rustpauze van drie maanden.
Ik ben er erg opgetogen over. Het zal nog lastig zijn de rem erop te houden, maar het gaat me zeker lukken.
Geachte mevrouw,
In uw e-mail van 11 juni vraagt u of het mogelijk is dat het stadsdeel bij u voor de deur een boom plant. Volgens u is er voldoende ruimte.
Eén van mijn medewerkers heeft de situatie ter plekke bekeken. Helaas is er te weinig ruimte voor een boom. Dit komt omdat rond een boom altijd een zogenaamde boomkrans wordt gemaakt, welke een doorsnede van 1 meter heeft. Dan blijft er te weinig loopruimte voor voetgangers over.
Als in de toekomst de straat opnieuw wordt heringericht kan gekeken worden of er ruimte overblijft voor een boom. Wanneer de Nieuwe Leliestraat opnieuw wordt heringericht is op dit moment echter nog onbekend.
Met vriendelijke groet,
manager rayon west
Jammer van de uitkomst, maar ik vind dat mijn verzoek keurig is behandeld. Het stadsdeel heeft mijn verzoek serieus genomen en dat voelt goed.
Onderwerp Verzoek planten boom
Geachte mevrouw,
Hiermee bevestigen wij de ontvangst van uw brief d.d. 11/06/2009. Met de behandeling van uw brief is de afdeling Rayon West van de sector Openbare Ruimte belast.
Het stadsdeel Centrum streeft ernaar uw brief binnen 6 weken te beantwoorden.
Hoogachtend,
Van Antwoord kwam er vandaag ook een ontvangstbevestiging.
Eergisteren heb ik een aanvraag gedaan bij de Gemeente Amsterdam voor een extra boom in onze straat. We hebben er een stuk of 4-5 in de straat, maar volgens mij kan er best een bij. Voor ons huis is geen parkeerplaats en aan de rand van dit stuk brede stoep, past een boom.
Ik ben benieuwd wat er gaat gebeuren.
Mijn verzoek kwam binnen bij Antwoord (het loket van de Gemeente). Keurige bevestiging van ontvangst en daarna een mailtje waarin de vraag werd doorgestuurd naar het betreffende stadsdeel. Alleen was het mailtje aan mij gericht en niet aan Stadsdeel Centrum. Dat was binnen een dag rechtgezet. Gaat lekker snel!
Daarna kreeg ik een mailtje van het stadsdeel wat nu het precieze adres was. Dat had ik er in mijn aanvraag -dom, dom – niet bij gezet. Inmiddels weten ze dat ook.
Vandaag kreeg ik ook een mailtje van Antwoord waarin mij de vraag naar het precieze adres werd gesteld. Heb ik ook beantwoord.
Er zijn nu dus twee kanalen aan het werk voor de mogelijke boom.
Wordt vervolgd.
Morgen is er een groot festival over duurzaamheid op het Westergasfabriekterrein. Mis het niet en laat je inspireren en adviseren over een andere leefstijl!
