Handreiking Oplaadplekken verschijnt binnenkort

Op 5 maart 2023 is het eindelijk zover dat mijn boek Handreiking Oplaadplekken verschijnt. Ik heb er vier jaar aan gewerkt en nu is het tijd om ermee naar buiten te treden.

Op basis van ervaringen, maar zonder daar wetenschappelijk onderzoek naar te doen, beschrijft dit boek mijn werkhypothese over hoe een oplaadplek tot stand komt en goed werkt. Gaandeweg heb ik een achttal verschillende fases ervaren in het creëren en onderhouden van een oplaadplek en deze komen in de volgende acht hoofdstukken aan bod. 

  1. Voorbereiden
  2. Uitnodigen
  3. Verwelkomen
  4. Introduceren
  5. Samen (niet) doen
  6. Reflecteren
  7. Spanning dragen
  8. Continueren of stoppen

Ieder hoofdstuk bestaat uit drie delen. Allereerst je innerlijke houding en intentie, en ten tweede de praktische kant van zo’n oplaadplek. Beide aspecten verdienen aandacht; zowel het proces waarvoor het misschien nog zoeken is naar woorden, als het concrete doen en laten. Ieder hoofdstuk eindigt met oefeningen, zodat je ermee aan de slag kunt gaan. 

Zoals je ziet gaan de eerste vier fases over het tot stand brengen van de oplaadplek. Dat is niet voor niets. Het creëren van een plek gaat namelijk vooral over het zorgvuldig bouwen van een bedding voor mensen. Met bedding wordt hier bedoeld dat de aard en de randvoorwaarden van de oplaadplek goed zijn. Dat het klopt en dat mensen die daar komen dat kunnen ervaren. Als de bedding goed is, komt de rest vaak vanzelf.

Het boek sluit af met een hoofdstuk over de specifieke kenmerken van een goede oplaadplek en wat nu maakt dat je daar oplaadt.

Door het hele boek heen zul je persoonlijke ervaringen lezen over oplaadplekken. Daarnaast staan er ook voorbeelden in van bestaande plekken met oplaadkwaliteit. Ze heten niet altijd een oplaadplek, maar zijn dat in wezen wel. 

Aan het einde van het boek werk ik de acht fases uit voor verschillende contexten waar oplaadplekken mogelijk zijn: een onderwijsinstelling, een team, een persoonlijke oplaadplek voor jezelf en online oplaadplekken. 

Door alle voorbeelden, hoop ik je verbeeldingskracht te prikkelen, zodat we uiteindelijk overal oplaadplekken voor mensen kunnen vinden en creëren. Want dat is wat ik met dit boek hoop te bereiken: Overal oplaadplekken voor mensen!  

Mocht je alvast een exemplaar willen bestellen, dan kan dat via deze link Je krijgt het boek dan zodra het is verschenen thuisgestuurd.

De kosten van het boek bedragen 25 euro en de verzendkosten zijn 4,15 euro. Ik stuur je een tikkie.

Crowdfunding voor mijn boek

Na enkele jaren schrijven, wissen en strepen, ga ik een boek over Oplaadplekken publiceren. Oplaadplekken voor mensen, welteverstaan. Het is een boek over de kracht van saamhorigheid en hoe je daar energie van krijgt.

Velen van jullie weten dat het organiseren en creëren van oplaadplekken een missie is in mijn leven. Misschien heb je me wel eens gehoord over het Tankstation voor de Liefde, maar in mijn dialoogwerk zit ook altijd een verlangen naar het creëren van een plek waar mensen even kunnen opladen.

Mijn droom is dat er veel meer oplaadplekken ontstaan, plekken waar mensen op adem kunnen komen in roerige tijden om vandaaruit weer gesterkt de wereld in te gaan. Deze droom spoorde me aan om alle opgedane kennis en ervaring over oplaadplekken te bundelen en ordenen, zodat meer mensen kunnen ontdekken hoe je iets tot een oplaadplek maakt. Ieder hoofdstuk beschrijft wat het innerlijk van je vraagt, maar is ook heel praktisch en bevat oefeningen. 

Ik heb er lang op zitten broeden, omdat zo’n boek voor mij eigenlijk nooit af is. Iedere uitwisseling of ervaring kan weer nieuwe ideeën brengen én ik weet zoveel niet. Maar nu heb ik toch een punt gezet achter de laatste zin. 

VERZOEK

Om ervoor te zorgen dat dit boek alle mensen vindt die hier nieuwsgierig naar zijn, start ik vandaag een crowdfunding campagne.

https://www.voordekunst.nl/projecten/13636-overal-oplaadplekken-voor-mensen

Het zou super zijn als je dit boekinitiatief zou willen steunen!
Misschien door het boek alvast te bestellen of een donatie of door de campagne te delen op je social media.

Ook hoop ik dat door deze campagne meer mensen buiten mijn eigen netwerk in contact komen met het boek.
Daarnaast zal duidelijk worden hoeveel mensen interesse hebben in het boek, zodat we het juiste aantal boeken milieuvriendelijk kunnen laten drukken.
En wie weet zijn er mensen die de uitgave van dit boek financieel willen steunen, want met een kleine oplage overstijgen de kosten vaak de verkoopprijs (25 euro).

VOORTGANG

Marie-Louise de Bruin van Gravue Concept & Creatie is op dit moment bezig het boek mooi vorm te geven en we hopen het in december te laten drukken en naar buiten te brengen.
Het zou fijn zijn als er nog een uitgever gevonden kan worden voor het laatste delen van het uitgeefproces zoals distributie. Dan is het boek straks verkrijgbaar in de boekhandel en bij online boekaanbieders. Alle suggesties daarvoor zijn welkom!

Dank voor je interesse en fijn als je me op welke manier dan ook wil steunen.

Hoe diep kun je je online verbinden?

Om me heen hoor ik deze dagen zeggen dat online videomeetings echt een uitkomst bieden.  En ik hoor ook dat de kwaliteit van online niet te vergelijken is met een echt fysiek treffen.

Maar is dat laatste waar? Klopt het dat een fysieke meeting een hogere ‘ontmoetingskwaliteit’ heeft?

Het is een onderzoek dat me al een tijdje bezighoudt en daarom bevraag ik mezelf en mensen om me heen erover.

  • Wat maakt een fysieke ontmoeting beter dan online?
  • Wat mis je als je elkaar online ontmoet? Wat zijn voordelen van online?
  • In hoeverre kun je online aanvoelen of horen of zien hoe het met de ander gaat?
  • Hoe open en eerlijk druk je jezelf online uit?
  • Wat is behulpzaam om je online veilig te voelen om je uit te spreken?
  • In hoeverre kun je nabijheid ervaren als je online in gesprek bent?
  • Wat is de toegevoegde waarde van elkaar kunnen aanraken?
  • Welke energetische verschillen ervaar je tussen online en fysiek ontmoeten?

Mijmerend over deze vragen kom ik steeds meer tot een nieuwe overtuiging. En deze overtuiging luidt dat er online veel meer en diepere verbinding mogelijk is dan ik ooit voor mogelijk had geacht. De beperkingen van wat er online mogelijk is, wordt veel meer door mijn denken bepaald dan door wat ik feitelijk ervaar.

Want feitelijk ervaar ik online zeer geregeld grote nabijheid. Ik ervaar – net als via de telefoon – dat ik heel persoonlijke en intieme ontmoetingen heb. Dat ik me getroost kan voelen als ik huil. Dat ik me opgeladen voel na een uitwisseling met mijn collega’s. En ook dat ik alles om me heen en mezelf even vergeet en IN het gesprek ben met elkaar.

Het is pionieren hoe we een prettige plek maken van een ongemakkelijk omgeving. Verken je mee wat de mogelijkheden zijn in de online ontmoeting? Hoe kunnen we hier meer mee? Kan het zijn dat er – eendachtig de quantum mechanica – eigenlijk geen afstand is tussen ons, omdat we ‘interconnected’ zijn en dat we dat ook steeds meer kunnen ervaren als we ons daarvoor openstellen?

U.Lab: community of practice

The past months I have been taking a online-to-offline course, which changed around my life in Germany :-). The course is called “Transforming Business, Society, and Self with U.Lab“. I already wrote about it a little bit on this blog.

The local hub (ULAB Frankfurt) was a home coming experience and it woke up my creativity. The greatest insight I got was realizing that the group of people in the hub is “holding me”, while I am doing my work and projects: I no longer feel like I must do it by myself. Maybe this sounds like a truism. But this was the first time in my life that I could really FEEL it and not only THINK it.

We created what is called a “community of practice”. We come together every week on Thursdays (15.00-20.00). We start with a check-in about how everyone of us is doing. The past few times we got 3 minutes each and that worked quite well. We write down questions that pop-up or that we have taken with us and write them down on a big piece of paper in the middle of our circle. Usually it is quite clear which question(s) we are going to work with, and other times we vote by placing three votes on the paper (eg. three different items or three votes for one item).

I realized that working together each week is important to me. If you miss one session, it’s not so bad because you see each other soon again. Where as if you meet once every month of every two weeks, missing one session means not meeting for one or two months. Of course it is a commitment and a time investment every week and we don’t expect everybody to be there every week, but for me it works well.

This rhythm marks for me the difference between the U.Lab and other communities/ networks I am part of (eg. Pioniers in Authentiek Leiderschap, Adviseurs in Dialoog). By meeting on a weekly base it becomes a space where special ánd regular questions can be worked with. And the group members have become my “colleagues”, which is important to a self employed like me, who also likes to be around other people.

The way we work on questions is quite similar to other communities and groups I have been part of: dialogues, social presencing theatre, market place of questions and answers, journaling, meditations, physical exercises, breaks (!), flow lab, constellation work, exercises based on theory u, spiral dynamics, always trying to approach a question from on integral perspective (many perspectives at the same time). We try to be creative and of course we have a lot of creativity in the group 🙂 (like all groups by the way…).

widerstand2Very often a question of one group member is a theme for more members and therefore we are learning individually and as a group each week. Like all normal groups we also had some tense and complicated situations during the past months (drawing by Christiane Lünser). These situations were very helpful to find out what values we live by and what ways we want to interact. The Theory U-concept itself helped us to “stay with it”. To observe, observe and observe. To try and keep an open mind, open heart and open will, even in a stressed situation. Overcoming moments like that as a group made our courage, compassion and curiosity grow.

If you have any questions, please post them below. Or if you want to join us, please let us know.

Thank you all: Karin, Elke, Thomas, Angelika, Ashraf, Yannis, Holger, Helga, Christiane, Daniela, Hans-Henning, Ruth, Ali, Claudia, Michelle, Sherin, Eva, Olesya, Christian, Martina, Isabelle, Bettina, Hartmuth, Doerte, Sebastian, Ben and more.
And I am looking forward to continuing in 2016!

Moeiteloosheid

yoga1In mei en juni ben ik tweemaal met een groep van twintig mensen meerdere dagen op pad geweest. Grote groepen met mensen die ik vooraf niet kende. De eerste was een yogavakantie en de tweede een pioniersweekend met allemaal mensen die werken aan vernieuwing in de samenleving.

Vroeger zou ik de eerste dagen last hebben van heimwee en het lastig vinden me in de groep te voegen. Van oudsher ben ik namelijk bang voor uitsluiting en die vrees alleen al zorgt er dan voor dat zo’n patroon zich herhaalt. Ik ben dan uit onzekerheid heel druk in mijn hoofd aan het checken of ik er wel bij hoor. Niet echt handig als je contact met mensen maakt.

Deze reizen verliepen echter heel anders. Ze verliepen MOEITELOOS. Ik voelde me van begin tot eind OK en ervoer bij vlagen geluk door me heen stromen. Bij een mooi uitzicht, bij een intiem gesprek, tijdens het zingen bij een kampvuur of gewoon als ik neerstortte in mijn bed aan het eind van de dag.

Dat het nu anders was kan komen omdat ik inmiddels 45 jaar ben en me steeds minder en minder vaak onzeker voel. Eigenlijk vind ik mezelf steeds leuker. Met in het achterhoofd nog wel het stemmetje dat me waarschuwt voor kapsones voor het geval ik mezelf echt fantastisch ga vinden…

Maar ik denk dat er op beide reizen ook iets anders gaande was. Ik denk dat degenen die de reis organiseerden een setting hebben gecreëerd waar die MOEITELOOSHEID kon ontstaan. Denk bij moeiteloosheid aan: dat mensen soepel met elkaar omgingen, dat dingen vanzelf gingen en zichzelf regelden (afwassen, opruimen, op tijd zijn), dat mensen er waren op momenten die ertoe deden.

Kenmerkend voor beide reizen was de nadruk op het volgende uitgangspunt: “Voel je totaal vrij om te doen en te laten wat je zelf wilt”. Er was wel een programma, maar niets was verplicht. Dat gaf mensen ruimte om eigen keuzes te maken en te doen waar ze zich goed bij voelden. Hun lijf te volgen.

Dat is best een moedig uitgangspunt voor organisatoren. Omdat je dan het risico loopt dat mensen op belangrijke momenten van de reis niet komen opdagen of de essentie mislopen. Niets bleek overigens minder waar. De meeste mensen voelen uitstekend aan waar je wel en niet bij wilt zijn, waar de essentie van de reis aan de orde komt. Maar dit vraagt wel om vertrouwen van de organisatoren in de groep en de deelnemers.

Het tweede uitgangspunt wat ik heb gedestilleerd uit deze twee ervaringen was de liefdevolle houding van de organisatoren naar iedere deelnemer. Ze namen iedereen zoals hij of zij is, alle oordelen opschortend. Dat is compassie in actie. Door zo’n houding ontstaat in no-time een bedding waarin iedereen voelt dat er ruimte is om volkomen zichzelf te zijn. En de groep neemt deze liefdevolle houding ongemerkt over, waardoor dat gevoel dat je jezelf kunt zijn steeds verder versterkt gedurende de dagen. Prachtig wat je dan met mensen (en mezelf) ziet gebeuren. De bloemen openen zich langzaam maar zeker steeds verder.

Tot slot denk ik dat een plek dichtbij of in de natuur bijdraagt aan MOEITELOOSHEID. En goed eten en drinken natuurlijk!

Dank Carla, Henk, Yoff, Michel, Nils en Olga!

pioniers2

Foto van Olga Plokhooij

NB. Ik ben benieuwd of je dit herkent. En of je misschien nog andere factoren ziet die op moeiteloosheid van invloed zijn? Reacties zijn welkom!

 

 

 

 

Feestdagen met het Tankstation voor de Liefde

tankstationvierkantWe gaan 2013 en 2014 vieren tijdens de Tankstation Feestdagen op een wijze die voor elk wat wils biedt. Saamhorig, inclusief en met oog voor de omgeving.

21-12 Ongelooflijke Opening op de Kerstmarkt in de Nieuwe Leliestraat van Buurblok.nl + workshop voor iedereen die ambassadeur van het Tankstation wil zijn.

22-12 Spelletjesmiddag op de Kerstmarkt – van klaverjassen, schaken en koehandel tot risk, kolonisten en kernkwaliteitenspel. De hele middag, als je kan! Prijzen!

26-12 Linguïstische Lievelingskost – met Kerst je lievelingseten als kind maken, laten smaken en verhalen erover uitwisselen

28-12 Taarten Triomf – taartenbak wedstrijd voor kinderen en volwassenen – in samenwerking met buurtbewoners

29-12 Fenomenale Filmmarathon – lui en lekker films kijken aan de hand van een thema

31-12 Queestische Quiz met glamour, oliebollen & vuurwerk

2-1 Magische Muziek – improviseren, muziek maken, samen een lied maken, alles is mogelijk.

5-1 Terugblik en vooruitblik – Een diepzinnige dag ter afsluiting van de Tankstation Feestdagen – stilte meditatie, lunch,terugblikken op 2013 en je plannen voor 2014 – schrijvend of beeldend.

De komende dagen volgt specifieke informatie over deze activiteiten op de Facebook pagina van het Tankstation, inclusief de gelegenheid om je aan te melden.
Wil je nu al laten weten dat je graag meedoet aan een of meerdere van de activiteiten, reageer dan alvast op dit bericht!

Dialoog in de trein in de Week van de Dialoog: Social Coupé

logoVandaag in de trein heb ik veel mensen gesproken en met elkaar in gesprek gebracht. En dat alles vanwege de Week van de Dialoog.

Over hun passies voor muziek maken en koken (dan gaan de ogen glimmen), over hun 43-jarig huwelijk en waarom ze het zo goed hebben samen, over mooie reizen naar Suriname, Zuid-Afrika en Frankrijk, over onderzoek doen naar gnoes en zebra’s, over Ajax-Celtic, over 1001 dingen tegelijk doen en toch chill zijn. En ook mijn vooroordeelloos luistervermogen getest bij een fervent aanhanger van de dictatuur (Franco-specialist) als staatsvorm en geprobeerd te achterhalen wanneer en waarom hij daarin is gaan geloven.

Een prachtige inspirerende dag met geweldige mensen! Conducteur Ralf die de hele dag meereisde en mooie omroepberichten uitsprak, is eigenlijk een kantoorman van de NS die drie keer in de maand een conducteursdienst draait omdat het leuk is en om te weten wat er speelt. Geweldig vind ik dat! En Job die 2 jaar geleden het initiatief nam tot de Social Coupé, om mensen hun oordopjes uit te laten doen en in de trein weer een praatje met elkaar te maken en daarin na ieder station heel onbevangen het initiatief neemt. Hij vond een ontvankelijk oor bij Patricia van de NS die nu regelmatig met Job en allerlei maatschappelijke organisaties in de trein stapt om met mensen in gesprek te raken (20 november bijvoorbeeld met Goedgemutst, een breiend gezelschap). En met Karin van Nederland in Dialoog die met oneindig enthousiasme met iedereen een gesprek kan aanknopen. Topdag dus!

 

The gift of listening

 

We believe that we listen, but it’s not true.

Listening, if we did it deeply and fully,

would totally transform our lives.

Listening is an experience of communion
in which we choose to be present.

When we listen deeply,
we “hear” with our heart, not just with our ears.

Listening is not a casual or insignificant act,
but an act of great purpose and beauty.

It is also a practical and effective way for us
to offer each other love and respect.

 

by Paul Ferrini

Nieuwe sociale structuren en dialoog

diversiteitOm mij heen zie ik nieuwe sociale structuren groeien in kracht. In plaats van familie, kerk en vereniging, ontstaan vriendengroepen, samenwerkingsverbanden, huiskamers met stadsverlichting, gedeelde werkplekken (S2M, The Hub). Allemaal plekken waar mensen elkaar vinden en zich thuis voelen. Een mooi voorbeeld was laatst een uitspraak van de kinderen na een etentje met vier bevriende gezinnen. Ze voelden zich zo fijn en op hun gemak en zeiden: “Eigenlijk zijn dat mijn neven en nichten”.

Tijdens een dialoog die ik bijwoonde in het kader van de Week van de Dialoog kwam ditzelfde onderwerp aan de orde. Ook andere mensen gaven aan dat ze deze zelfgekozen groepen en verbanden als een warme en mooie nieuwe saamhorigheid ervaren. Mooi om te horen voor iemand die bezig is met meer (bewustzijn over) saamhorigheid. Heel mooi zelfs.

Tijdens de droomfase van de dialoog (methodiek) werd ik me ook bewust van een mogelijke keerzijde van deze nieuwe structuren. Anders dan familie en kerken kiezen we namelijk zelf met wie we een verband vormen. En daarin schuilt de keerzijde. We zijn namelijk allemaal geneigd om mensen om ons heen te verzamelen waar we ons lekker bij voelen. En dat zijn vaak mensen die op ons lijken, met dezelfde interesse, dezelfde waarden en normen. Dat zijn soms niet de mensen waarvan je verschilt, die zo anders zijn dat ze je aan het denken zetten of waarmee je eens een flinke clash hebt. En dat is wel de diversiteit die je nodig hebt om te groeien, te ontwikkelen, mooie ondernemingen te bouwen, creatief te zijn. Hoe meer diversiteit er in een groep is, hoe groter het potentieel om met elkaar bergen te verzetten.

Dan is het zo fijn dat er de Week van de Dialoog is en dialoog in het algemeen eigenlijk. Deze week biedt meer dan anders de gelegenheid om in gesprek te raken met mensen die niet in je natuurlijke netwerken zitten. Mensen die een heel andere visie op zaken hebben. Mensen die anders in het leven staan dan jij maar net zo oprecht zijn. De 2000 dialoogtafels in NL bieden een prachtige gelegenheid om de diversiteit te ontdekken en je netwerken daarmee te verrijken.