Levende natuur

Gisteren heb ik een heerlijke wandeling gemaakt door het bos. Ik was er alleen en door de dempende werking van de sneeuw was het er bijzonder stil. De zon scheen tussen de takken door. Ik zag sporen van allerlei dieren. Het was wonderlijk mooi en daardoor verkwikkend.

Op de takken lag sneeuw en op onderstaande foto kun je zien hoe de sneeuwvlokken zich aan elkaar vastklampen om zo lang mogelijk op het takje te blijven liggen. In strijd verwikkeld met de wet van de zwaartekracht.

07012010862

Boek: Jonathan Littell – De welwillenden

De afgelopen weken heb ik meerdere keren overwogen te stoppen met lezen in dit boek. Wat een gruwelijkheden. Ik werd er letterlijk misselijk van en het boek kwam ’s nachts terug in mijn dromen. Toch heb ik het niet weggelegd, want het had me al gegrepen.
Littell beschrijft de Tweede Wereldoorlog vanuit het perspectief van SS-officier Max Aue. Hij wordt erop uitgestuurd om rapporten te schrijven over de uitroeiing van de joden achter het optrekkende Oostfront. Daarna van de situatie in Stalingrad en als hij dat ternauwernood overleeft, krijgt hij de opdracht ervoor te zorgen dat zoveel mogelijk joden worden geselecteerd voor de arbeitseinsatz. Daartoe inspecteert hij de concentratiekampen in Oost Europa. Ondertussen leren we Aue beter kennen en wordt duidelijk dat hij er redelijk goed in slaagt te verbergen dat hij een getraumatiseerd mens is. De beschrijving van zijn episodes van verwarring zijn indrukwekkend. Evenals de manier waarop Littell dit allemaal met een grote historische feitenkennis weet te combineren, waardoor het ook leest als een geschiedkundig boek.

De gave van het borduren

IMG_4362

Het maken van een kruissteek: twee kruiselingse bewegingen naar binnen toe.
Het borduren helpt me tot rust en tot mezelf te komen.
Daar zit ik dan onder een goede lamp en met mooie muziek op de achtergrond.
Dat had ik nou nooit gedacht, maar het werkt als een tierelier.
En bovendien produceer ik iets waarmee Emy erg blij is. Dit is de geborduurde voorkant van het dekbed voor beer.

Warmte

Al acht dagen gaat om 6.20 uur de waterkoker aan. Een litertje of twee kokend water in een emmer, wat koud water erbij en dan poedelen. Ouderwets met een washandje wassen we ons een voor een, waarna we de emmer over ons uitgieten. Nooit geweten hoe heerlijk het is om een emmer warm water over je uitgestort te krijgen.
Maar onderliggend groeit de frustratie over een cv-ketel die al acht dagen stuk is. Vorige week ging het nog omdat het zacht herfstweer was, maar deze week is het ineens een stuk kouder met een gure wind.
Als het te koud wordt, zet ik de oven even aan om de temperatuur in de huiskamer weer naar de 17,5 graden te brengen. Vandaag ben ik maar in ons kleinste kamertje gaan zitten met de computer en alle lampen aan, want die geven warmte af. Ik zit op een schapenvacht, heb vele laagjes kleren aan en een heel groot wollen vest. Het is nu bijna gerieflijk te noemen.
Gelukkig kwam net het telefoontje dat de expert-van-alle-experts op weg is naar Amsterdam. Ben benieuwd of hij de cv-ketel vanmiddag weer aan de praat krijgt.

Boek: Carla de Jong – In retraite

De Jong heeft een origineel en spannend boek geschreven. Een groep mensen trekt zich tien dagen terug om hun leven onder de loep te nemen en eventuele problemen te lijf te gaan. Dat te lijf gaan is tamelijk letterlijk in de aanpak van begeleider Catherine. De Jong heeft een mooie schrijfstijl, weet de spanning goed op te bouwen en brengt alle spelers tot leven door ieder hoofdstuk het perspectief van een ander te kiezen. Ik kon het niet wegleggen.
Als je van psychologie en groepsprocessen houdt, is dit boek echt een aanrader! Overigens komt vrijdag 30 oktober 2009 haar tweede roman uit.

Ook ik fiets, zij het rondom Amsterdam

28092009767

Voor de verantwoorde luxebeestjes ;-)

Mocht je toevallig op zoek zijn naar een gouden sieraad, weet dan dat er nu ook “groen goud” is. Gisteren vertelde Sjoerie van De Smederij mij enthousiast over dit initiatief. Van haar website:

“Als iets niet echt goed is voor het milieu, dan is het goud delven………. De Smederij wil graag haar steentje bijdragen en biedt de mogelijkheid sieraden te maken in zgn. ‘groen goud’. Dit goud wordt gedolven in Colombia, op initiatief van de locale bevolking maar inmiddels gesteund door verschillende organisaties als Oxfam Novib en Both ENDS. Het goud is duurder: de delvers verdienen een eerlijk loon en er worden geen schadelijke stoffen gebruikt.”

Corporacíon Oro Verde is een mooi initiatief van ondernemerschap met oog voor duurzaamheid van de aarde en de werknemers en met aandacht voor de omgeving van het bedrijf. Dit is het soort ondernemerschap waar Danah Zohar over vertelt in het FD van 17 september 2009 en dat we met z’n allen kunnen stimuleren.

Dan nog een andere tip in het kader van duurzaamheid:
Laat je sieraden opknappen of omsmelten tot iets nieuws in plaats van nieuwe te kopen.
Sjoerie doet het met liefde voor je dierbare kettinkjes, ringen et cetera, hoe eenvoudig of prullerig ze ook zijn (de mijne dan…)!