Vorige week: Pastinaak-Kerriesoep (8), eenvoudig recept waardoor de heerlijke aardesmaak van de pastinaak tot zijn recht komt en gegarneerd met kleine stukje appel (uit Soepen & Voorafjes van Caroline Ellwood).
Deze week: Thaise kip-kokossoep (8,5), erg pittig (de neuzen gingen lopen en tè voor Emy) uit het leuke kookboek Hot & Spicy.
Volgend weekend wil ik verse tomatensoep maken op verzoek van Emy. Wie heeft een goed recept?
De debuutroman van Franca Treur is lovend besproken in de pers. En dat is terecht. Ze weet in een pure stijl heel mooi te verwoorden wat het betekent op te groeien in een streng christelijk gezin. “Want wat zul je straks zijn, m’n kind, als je voor Zijn rechterstoel zal staan: kaf of koren?”, dat is een tekst van haar oma die de kern raakt. Die zin bevat het absolute, het onontkoombare, het verstikkende en het schadelijke voor ieder kind dat opgroeit in zo’n omgeving. Er is geen ontsnappen aan. Zelfs als alles al lang is afgezworen, blijft die zin hangen, althans bij mij.
Hoofdpersoon is Katelijne en zij verkent – per ongeluk met alle goede intenties van een braaf kind – de grenzen van wat wel in niet kan in de gemeenschap. Haar oma predikt, haar moeder overleeft dankzij haar tuin, haar vader maakt er het beste van en haar broers nemen het gelukkig wat minder serieus. Aanrader!
Wheatley doet sinds 1973 onderzoek naar het functioneren van systemen, vanuit organisaties zelf en als consultant. Een citaat van haar website:
“For many years, I’ve been interested in seeing the world differently. I’ve wanted to see beyond the Western, mechanical view of the world and see what else might appear when the lens was changed. I’ve learned, just as Joel Barker predicted when he introduced us to paradigms years ago, that “problems that are impossible to solve with one paradigm may be easily solved with a different one.
I’ve been applying the lens of living systems theory to organizations and communities. With wonderful colleagues, I’ve been exploring the question: “How might we organize differently if we understood how Life organizes?” It’s been an exploration that has helped me look into old patterns and problems and develop new and hopeful insights and practices. It has also increased my sense of wonder for life, and for the great capacity of the human spirit.”
Op dinsdag de 19de januari 2010 nam ik deel aan een workshop onder haar leiding.
Wheatley’s centrale boodschap is dat we – zeker in tijden van crisis – de kracht van iedereen moeten benutten; de diversiteit om ons heen. Om de kracht van mensen te kunnen benutten is andersoortig leiderschap nodig. Leiderschap dat uitnodigend is en mensen stimuleert, dat uitgaat van duidelijke principes die iedereen zich eigen heeft gemaakt. Belangrijk voor iedere leider is het uitgangspunt van gelijkwaardigheid; leiders hebben niet alle antwoorden. In een dergelijk klimaat zullen mensen zorgen voor wat ze zelf hebben gecreëerd en zullen zij verantwoordelijk nemen (bijv. informatie delen), omdat ze geven om wat ze doen. They care when they feel they are being cared for. Ook zal zichtbaar worden dat leiderschap bij iedereen naar boven kan komen als er sprake is van betrokkenheid bij een thema.
Het tweede deel van de dag stond “Perseverence is a discipline” centraal. Een nieuw thema van Wheatley. Ze richt zich tot iedere pionier en spoort hen aan vol te houden om nieuwe systemen te creëren. Ze legt uit met welke dynamiek een pionier te maken krijgt en hoe belangrijk het is dat pioniers elkaar steunen. Uiteindelijk is voor het in gang zetten van verandering maar een kleine groep doorzetters nodig.
Ik doe de spreekster geen recht door haar boodschap zo kort samen te vatten. Voor een uitgebreider verslag van de conferentie verwijs ik naar het verslag van Theo Buijsrogge. Uit zijn verslag tot slot:
Leiderschap in tijden van crisis
Leidende principes om een crisis door te komen:
– ze weten waar aandacht/prioriteit op te richten
– ze weten waarom
– iedereen weet dat
– iedereen weet wat te doen
Mijn voornemen voor dit jaar is ‘soep maken in het weekend’. Goed voor gezond eten, goed voor de gezelligheid omdat iedereen kan aanschuiven voor een kommetje en goed voor de ontspanning die koken met zich meebrengt. 2010 begon met Franse courgettesoep uit een heel oude Allerhande (wk 1), daarna Knoflookbroodsoep omdat ik veel oud brood over had (wk 2) en Tomaten-Groentensoep naar het voorbeeld van een vriend (wk 3). Dit weekend Zoete aardappelsoep (wk 4), zoals ik die vaak at in de kantine van Stadsdeel Westerpark en gemaakt door Stichting De Waterheuvel. De Waterheuvel heeft overigens een mooie doelstelling: arbeidsrehabilitatie en dagbesteding voor mensen met een psychiatrische achtergrond.
Terug naar de soep: Graag ontvang ik tips voor lekkere soeprecepten.
Iedereen kan de enquête invullen op de website van de ANWB, niet alleen leden. De vraag over het lidmaatschap komt aan het eind van de vragenlijst en ik ga ervan uit dat het onderzoeksbureau ook de gegevens van de niet-leden in de onderzoeksresultaten betrekt.
Eindelijk een stapje vooruit in duurzaam Nederland en voor het motto ‘de vervuiler betaalt’. Dacht ik…
Maar nu mogen de leden van de ANWB gaan beslissen of de invoering van de kilometerheffing doorgaat. Niet de minister en het kabinet, maar een vereniging van autobezitters gaat nu over de belasting van het weggebruik. De minister heeft het uit handen gegeven en ik grijp naar mijn hoofd en vraag me af wat hier nu gebeurt. Waar is de moed en het leiderschap gebleven om in het algemeen belang moeilijke beslissingen te nemen? Wil de minister/ het CDA dit wel echt? Of was hij onder druk van de coalitiepartners bijna tot dit besluit gekomen en is dit een CDA-wraak-actie vanwege het rapport Davids? Alles hangt toch met alles samen in de politiek?
Nu ja, ik ben weer een illusie armer.
Braam schrijft altijd boeken waarin fictie en werkelijkheid door elkaar heen lopen. Dat maakt haar boeken boeiend en ik vind het een prettige manier van schrijversengagement; een onderwerp waarover de laatste maanden nogal is gediscussieerd in NRC. Bovendien vergroot het de kennis van de lezer over allerlei tot dat moment onzichtbaar onrecht in ons (recente) verleden.
Het boek gaat over een jonge man die voor de fabriek inkopers van cocaïne afreist om duizenden kilo’s aan de man te brengen. Hij is erg succesvol en verdient er een goede boterham aan. Van de provisie van één van zijn deals koopt hij bijvoorbeeld een Harley Davidson. Kennelijk zitten er grote marges op de verkoop van de cocaïne. Zijn afnemers zijn de landen die op dat moment verwikkeld zijn in de Eerste Wereldoorlog. Zij gebruiken het spul om hun soldaten de moed te verschaffen om uit de loopgraven te klimmen en te vechten. De tweede hoofdpersoon is een van die soldaten. Al gauw blijkt dat de Nederlandsche Cocaïne Fabriek de grootste producent van cocaïne ter wereld is en met medeweten van de Nederlandse Staat dit giftige goedje tegen hoge winsten over de wereld verspreid. Een nauwelijks voorstelbaar, maar gruwelijk realistisch feit.
Video waarin Conny Braam vertelt over het boek.
Klik op de foto voor meer.
Een benadering van een conflict vanuit macht lijkt zich niet te verhouden tot een benadering vanuit liefde. We hebben het gevoel dat we moeten kiezen tussen die twee. Het machtsspel in een organisatie versus de mensgerichte benadering in een organisatie. In beide kun je doorschieten: een machtsspel eindigt in oorlog en de liefde eindigt in verstikking en matheid.
Gisteren liet Adam Kahane in een boeiende lezing zien hoe macht en liefde samen kunnen gaan en dat de combinatie doorbraken kan creëren in schijnbaar onoplosbare problemen. Adam Kahane reist de hele wereld over om taaie conflicten open te breken. In december was hij in Kopenhagen en deed hij ook een workshop met leiders uit Noord en Zuid Soedan. Indrukwekkend. Zijn boek “Power and love” is net verschenen in Nederland. Eerder schreef hij “Solving tough problems“.
Naast zijn boodschap was hij als mens ook mooi om mee te maken: duidelijk over zijn overtuigingen en eerlijk over zijn twijfels, geen ijdelheid.
Hier een (wat langere) video van hoe Adam Kahane de andere aanpak bevordert in een groot gezelschap.
