The West Wing

In december had ik mezelf getrakteerd op de zeven seizoenen van de TV-serie The West Wing. En helaas zag ik deze week de allerlaatste aflevering (van de 150) van deze allerbeste TV-serie ooit. De serie werd ooit uitgezonden door RTL4 (op een onmogelijk tijdstip: zondag 23.30 uur…). Als je van het raakvlak tussen politiek en het ambtelijke houdt, of van scherpe dialogen, of van voortreffelijk acteerwerk, of van de Amerikaanse politiek, dan is dit je ding. In de USA trok de serie 17 miljoen kijkers…
Het laatste twee seizoenen (2004 en 2006) hebben de producenten zich laten inspireren door Barack Obama, die in in 2004 de Democratische conventie wist op te zwepen. Het is dan ook wonderlijk om te zien hoe voorspellend de serie is geweest voor de realiteit van de USA-verkiezingen in 2008.
Aanrader!

Boek: Paolo Giordano – De eenzaamheid van de priemgetallen

Wat een prachtig boek. Wat een indrukwekkend verhaal. Wat komt het boek dicht op de huid.
Giordano weet op feilloze wijze de werking van de psyche te verwoorden. De twee hoofdpersonen komen tot leven en ik voelde hun geestesgesteldheid. Af en toe moest ik het boek even wegleggen om bij te komen.
Het verhaal gaat over twee eenzame kinderen, ieder met een eigen trauma. Ze herkennen zich in elkaar en weten zich woordeloos door elkaar gesteund. Ze groeien op en kiezen hun eigen wegen, maar wachten ook op het moment dat ze weer bij elkaar zullen zijn.

Ik vind het boek van hetzelfde kaliber als Norwegian Wood van Murakami. Echt een aanrader!

Eindelijk vakantie: eindeloos spelen en creëren

Boek: Ella Vogelaar opgetekend door haar partner

Onno Bosma, de echtgenoot van Ella Vogelaar, heeft vanaf het begin van haar ministerschap een dagboek bijgehouden over de ‘avonturen’ van zijn vrouw. Ik heb het boek gretig gelezen mede dankzij de toegankelijke stijl. Mijn nieuwsgierigheid was groot naar het perspectief van het echtpaar en naar de psychologische aspecten van betrokkenen.
Bosma adoreert zijn vrouw, maar ziet ook dat ze hier en daar wat vreemd reageert. Ze duwt als het ware haar emoties weg voor vervelende voorvallen en dat ploft er dan soms uit op plekken waar het niet productief is. Vogelaar gaat wel duizend procent voor haar baan met een ongekend perfectionisme. Helaas laat dat weinig ruimte voor samenwerking. Bijna niemand voldoet aan haar standaarden, ze vertrouwt haast niemand en dat lijkt me eenzaam in zo’n zware baan. Bos lijkt – als ik dit boek kan geloven – ook iemand die het lastig vindt om samen met zijn ministers te zoeken naar een juiste koers. Hij pluist het liever eerst zelf uit. Ik las veel eenzaamheid en ieder voor zichzelf.

Boeiend om te lezen. En ook tragisch dat iemand, die met hart en ziel en kennelijk veel waardering van bewoners uit de krachtwijken haar ambt uitoefent, toch sneuvelt. Maar het verbaast met niet.

Dutch work time policies

Who wants to help make the Dutch work time policies better known in the United States, where virtually no one has heard of them? Charles Siegel, an American who runs an environmental organization called the Preservation Institute, is working on making a website: “I think it is essential for us in the United States to start working shorter hours and consuming less, in order to reduce the damage we do to the world’s environment.” He wrote a short paper about this. Charles would like to get 6 to 9 people to tell their stories about how they have improved their lives by taking advantage of the right to choose part-time work. Participating only takes a 10-minute-phone call. If you want to participate, please react to this post or send me an e-mail. We appreciate your help, and I think we can make a difference by working on this web site.

Verversstraat Collectief exposeert 14 en 15 maart

Werk van het Amsterdamse Verversstraat Collectief is voor de vijfde maal te zien, deze keer in het Machinegebouw op het terrein van de Westergasfabriek te Amsterdam. Het Collectief is een groep van tien mensen met elk een persoonlijke stijl, techniek en thematiek. Ze worden begeleid en geïnspireerd door Rob Visje, kunstenaar te Amsterdam.

De expositie vindt plaats op zaterdag 14 maart van 14:00 tot 20:00 uur en op zondag 15 maart, van 13:00 tot 17: 00 uur.
Website Carine Burger!

Ode aan de Kalanchoë

Uw kwetsbaar blad
Met scheur omdat de kromming te strak was

Uw kwetsbaar bloemblad
Met rafels omdat een stootje genoeg was

Uw kwetsbare tros
Met knak omdat het gewicht te groot was

Uw kwetsbare wortel
Tegen de rand omdat het omhulsel te strak zat

En ook

Uw kwetsbare knop
Met in elkaar gebogen puntjes omdat de inhoud zo groots is

Uw kwetsbare stengel
Met zorg verborgen omdat het de levenslijn naar het geheel is

Uw kwetsbaar spinrag
Met kruimels die de kleine beschermer achterliet

Uw kwetsbare inkijkjes
Met vergezichten die we daar niet zouden verwachten

Uw kwetsbare plant, u Kalanchoë
Een schoonheid zoals nooit eerder waargenomen.