“De Nieuwe Lelie Logt wat weinig”, hoor ik hier en daar.
Dat klopt. Ik merk dat in alle volheid van het bestaan de log wat lager op de prioriteitenlijst is komen te staan.
Mis ik het? Nee, niet echt.
Mist u het?
Het lijkt wel of er een vuurtje van heerlijkheid nasmeult in deze gerookte wilde zalmen uit Alaska. Als je echt wilt smullen, kun je allerlei lekkers kopen bij Frank’s Smoke House. Zijn specialiteit is gerookte vis en gerookt vlees.
Sinds vandaag maakt dit huis onderdeel uit van de citatenroute Amsterdam.
Charlotte Mutsaers woonde en schreef hier.
Ik ben groot voorstander van het rookverbod in de horeca. Wat een heerlijkheid om overal te kunnen komen en zonder stink-kleren weer naar huis te gaan.
Eén effect heb ik over het hoofd gezien. De geluidsoverlast van enthousiaste rokers voor de deur van het café op de hoek. Als ze het erg gezellig hebben, klinkt dat in onze smalle straatjes behoorlijk luid. Ik slaap er meestal wel doorheen en ga ook niet klagen, maar toch, ik had me daar geen rekenschap van gegeven.
Om 7.42 uur schuiven we aan het ontbijt. Weinig woorden, ieder zijn boekje, ieder zijn routine.
Voor werk en gezin doorkruis ik dagelijks de stad in hoog tempo om het hele programma te doorlopen. Deze verzameling dwong mij tot stilstand en enige reflectie. Gezonde adempauze.
Interessante geïnteresseerde pose in werkcontext. Hoe authentiek zou dat zijn?
Vrijdagmiddag, de schoolweek zit er weer op. Voordat we naar huis gaan eerst de 50 snoepcenten goed besteden in de lekkerste winkel in de buurt.
Zaterdag naar de brillenwinkel. Nu hebben we alledrie een rode. Was niet de opzet, maar wel leuk!
We kregen al bezoek van de Goedheiligman.
Geen heerlijker moment dan wegsuffen in de vertrouwde handen van Jacqueline van Kymzou. Geniet van het geluidsfragment op de site; virtueel kappersbezoek werkt als een trein om te relaxen.
Met mijn honniponni. Oeps: Met mijn lief.
Als secretaris van het Innovatieplatform in de eerste anderhalf jaar van het bestaan ervan, heeft Frans Nauta de macht van dichtbij gezien en geproefd. Helaas heeft het hem niet gesmaakt en dat pleit voor hem. Wat hij beschrijft is de machtspolitiek in de haarvaten van Nederland, waar de ego’s welig tieren en het gezamenlijke doel regelmatig door angst (voor de media) uit het oog wordt verloren. Het is een ontluisterend beeld, maar helaas wel bekend. Als ambtenaar zie ik het vaak om me heen; ook in Amsterdam. Alhoewel er hoop gloort voor de stad met dit College dat merkbaar zijn best doet collegiaal te besturen.
Nauta heeft het boek op een toegankelijke manier geschreven en kan er al grappen over maken. Ik begreep dat dit boek wel de derde versie van het verhaal is, omdat er in de eerdere versies nog teveel boosheid zat. Dat zou inderdaad een minder aantrekkelijk boek hebben opgeleverd en waarschijnlijk medelijden hebben opgewekt voor Nauta. En dat is niet nodig. Nu ervaar ik medelijden met NL. Maar ik blijf optimistisch. Ook wij krijgen onze Obama. Er zijn er al een paar in ontwikkeling als ik zo om me heen kijk en de beweging van cultureel creatieven aanschouw.
Wat ook leuk is aan het boek is dat ieder hoofdstuk eindigt met lessen en survivaltips. Echt lezen als je van politiek houdt of ambtenaar bent!
Heerlijke Vlaamse film over het leven in een volkswijk in Gent. Het allerdaagse voortreffelijk en liefdevol in beeld gebracht met humor. Aanstekelijk, vrolijk makend, hoopgevend. Aanrader!
In tijden van turbulentie ga ik weer even zitten op die rots aan de oever van Athabasca River.
En iedere keer ben ik weer verbaasd hoe helend de natuur is.
De een probeert op haar manier de verzakkingen door de NoordZuidlijn een beetje binnen de perken te houden en de ander probeert op zijn manier het beroep op het deposito garantiestelsel een beetje binnen de perken te houden. We leven middenin de actualiteit en vinden het eigenlijk allebei boeiende en leuke tijden. Gelukkig hebben we de mazzel dat we niet aan de Vijzelgracht wonen of in de aandelen zitten.
