Het maken van een kruissteek: twee kruiselingse bewegingen naar binnen toe.
Het borduren helpt me tot rust en tot mezelf te komen.
Daar zit ik dan onder een goede lamp en met mooie muziek op de achtergrond.
Dat had ik nou nooit gedacht, maar het werkt als een tierelier.
En bovendien produceer ik iets waarmee Emy erg blij is. Dit is de geborduurde voorkant van het dekbed voor beer.
Al acht dagen gaat om 6.20 uur de waterkoker aan. Een litertje of twee kokend water in een emmer, wat koud water erbij en dan poedelen. Ouderwets met een washandje wassen we ons een voor een, waarna we de emmer over ons uitgieten. Nooit geweten hoe heerlijk het is om een emmer warm water over je uitgestort te krijgen.
Maar onderliggend groeit de frustratie over een cv-ketel die al acht dagen stuk is. Vorige week ging het nog omdat het zacht herfstweer was, maar deze week is het ineens een stuk kouder met een gure wind.
Als het te koud wordt, zet ik de oven even aan om de temperatuur in de huiskamer weer naar de 17,5 graden te brengen. Vandaag ben ik maar in ons kleinste kamertje gaan zitten met de computer en alle lampen aan, want die geven warmte af. Ik zit op een schapenvacht, heb vele laagjes kleren aan en een heel groot wollen vest. Het is nu bijna gerieflijk te noemen.
Gelukkig kwam net het telefoontje dat de expert-van-alle-experts op weg is naar Amsterdam. Ben benieuwd of hij de cv-ketel vanmiddag weer aan de praat krijgt.
De Jong heeft een origineel en spannend boek geschreven. Een groep mensen trekt zich tien dagen terug om hun leven onder de loep te nemen en eventuele problemen te lijf te gaan. Dat te lijf gaan is tamelijk letterlijk in de aanpak van begeleider Catherine. De Jong heeft een mooie schrijfstijl, weet de spanning goed op te bouwen en brengt alle spelers tot leven door ieder hoofdstuk het perspectief van een ander te kiezen. Ik kon het niet wegleggen.
Als je van psychologie en groepsprocessen houdt, is dit boek echt een aanrader! Overigens komt vrijdag 30 oktober 2009 haar tweede roman uit.
Mocht je toevallig op zoek zijn naar een gouden sieraad, weet dan dat er nu ook “groen goud” is. Gisteren vertelde Sjoerie van De Smederij mij enthousiast over dit initiatief. Van haar website:
“Als iets niet echt goed is voor het milieu, dan is het goud delven………. De Smederij wil graag haar steentje bijdragen en biedt de mogelijkheid sieraden te maken in zgn. ‘groen goud’. Dit goud wordt gedolven in Colombia, op initiatief van de locale bevolking maar inmiddels gesteund door verschillende organisaties als Oxfam Novib en Both ENDS. Het goud is duurder: de delvers verdienen een eerlijk loon en er worden geen schadelijke stoffen gebruikt.”
Corporacíon Oro Verde is een mooi initiatief van ondernemerschap met oog voor duurzaamheid van de aarde en de werknemers en met aandacht voor de omgeving van het bedrijf. Dit is het soort ondernemerschap waar Danah Zohar over vertelt in het FD van 17 september 2009 en dat we met z’n allen kunnen stimuleren.
Dan nog een andere tip in het kader van duurzaamheid:
Laat je sieraden opknappen of omsmelten tot iets nieuws in plaats van nieuwe te kopen.
Sjoerie doet het met liefde voor je dierbare kettinkjes, ringen et cetera, hoe eenvoudig of prullerig ze ook zijn (de mijne dan…)!
2002
2009
Prijsvraag: Zoek de twee verschillen…
Prijs: Rondleiding in dit Rijksmonument.
De laatste tijd kom ik veel reigers tegen als ik fietsend onderweg ben in het landschap rondom Amsterdam.
Ze zitten net als ik soms lekker in het zonnetje.
Ze staan net als ik uiterst oplettend te wachten om die ene kans te pakken.
Ze wachten soms net als ik geduldig op wat er toevallig langskomt.
Ze laten zich net als ik lekker meedrijven op de Noordoosterwind.
Ik voel me ineens heel verwant met deze rare vogel.
Een prachtige reeks korte gesprekjes met mensen die hij zomaar langs de route ontmoet.
